Gimnastyka oddechowa oczyszczająca A.N. Strielnikowej (paradoksalna)

W powietrzu atmosferycznym, które wdychamy zawartość tlenu wynosi 20 % , a dwutlenku węgla to jedynie 0,03 %. Natomiast prawidłowa zawartość dwutlenku węgla we krwi powinna wynosić 6,5 do 7 %., a tlenu zaledwie 1 do 2 %. Z uwagi na deficyt dwutlenku węgla w powietrzu atmosferycznym organizm człowieka nauczył się wzbogacać je w ten gaz bezpośrednio w płucach. Prawidłowa, zgodna z fizjologią wymiana gazowa w płucach jest podstawą zdrowia i zależy od składu gazów biorących udział w oddychaniu.

Gimnastyka oddechowa Anny Strielnikowej bardzo szybko usuwa defekty ukrwienia mózgu i znacznie poprawia pamięć. Zdaniem Strielnikowej mechanizm pracy płuc z wdechem swobodnym i wdechem przy ściśniętych płucach ewidentnie się od siebie różnią. Kiedy powietrze wchodzi w płuca przy otwartej klatce piersiowej, rozchodzi się swobodnie i bez przeszkód po całych płucach. Mięśnie podtrzymujące oddychanie pozostają bierne, nie uaktywniają się i nie rozwijają swojej mocy. Natomiast na ściśniętych płucach umięśnienie narządów oddychania przeszkadza rozprężaniu się powietrza, przeciwstawia się mu, doświadcza obciążenia, a przy dobrym treningu bardzo szybko się rozwija.

Gimnastyka oddechowa A.N. Strielnikowej pomaga zatrzymać dwutlenek węgla w płucach, niwelując deficyt dwutlenku węgla w organizmie. Oddychanie paradoksalne to świadomie przeprowadzona seria głębokich wdechów w pozostającym w stanie skurczu płatem płucnym. Takie głębokie wdechy należy przeplatać z absolutnie biernym wydechem. Aktywny wdech wykonuje się w skrajnym punkcie każdego ruchy, który uciska dolną lub górną część płuc w wyniku ściśnięcia klatki piersiowej.

Przy schylaniu się robiąc wdech, powietrze rozchodzi się na maksymalną głębokość, wypełnia płuca aż do najdrobniejszych kanałów, a gdy przy wdechu obejmujemy swoje barki powietrze wypełnia płuca od samej góry aż do dna. W czasie tych ćwiczeń stężenie dwutlenku węgla we krwi zwiększa się ponad 20 krotnie, co powoduje rozszerzenie pustych w środku narządów i naczyń krwionośnych. Przede wszystkim naczyń krwionośnych w mózgu.

Stosowanie tych ćwiczeń prowadzi do przywrócenia prawidłowego oddychania. Przy ściśniętych płucach wdechy pomagają rozwojowi umięśnienia narządów oddychania. Częstotliwość wdechów przy wykonywaniu paradoksalnej gimnastyki oddechowej powinna wynosić 64 do 72 wdechów na minutę. Ćwiczenia należy wykonywać z zamkniętymi oczami, a wdechy zaleca się liczyć, to świetny sposób na przezwyciężanie sklerozy naczyń mózgu. Wdechy powinny następować rytmicznie 1, 2, 3, ..., 8 x 12 serii, a dla podstawowych ćwiczeń: pompa, obejmij ramiona i duże wahadło – 1, 2, 3, ..., 8 x 12 serii x 3 do 5 powtórzeń tych serii.

ZESTAW ĆWICZEŃ STRIELNIKOWEJ

A. Rozgrzewka (dwa proste ćwiczenia oddechowe po 96 powtórzeń, licząc każdy wdech)

1. Wykonuj energicznie wdechy w tempie kroku spacerowego, tak aby nozdrza się stykały.
2. Skręcaj energicznie głowę w prawo i w lewo w tempie kroków spacerowych wdychając powietrze przy każdym skręcie.

B. Ćwiczenia podstawowe

1. "Uszka" – 96 wdechów
   
   Stojąc w postawie zasadniczej kiwaj jedynie głową do prawego i lewego ramienia. Prawe ucho do prawego ramienia – wdech, lewe uch do lewego ramienia – wdech. Wydechy w pozycji zasadniczej.
    
2. "Małe wahadło" – 96 wdechów
   
   Kiwaj głową w przód – wdech w momencie gdy broda znajduje się najbliżej obojczyka, w tył – wydech.
    
3. "Kot" – 96 wdechów
   
   Rozstaw nogi na szerokość ramio i troszkę ugnij w kolanach. Następnie skręcaj cały tułów naprzemiennie w lewo i w prawo. Wdech zawsze przy pełnym zwrocie. Wdychaj głośno powietrze jakbyś je wąchał.
    
4. "Pompa" – 300 do 500 wdechów
   
   Weź w ręce kijek i poruszaj się jak przy pompowaniu samochodu. Wdech - w momencie maksymalnego pochylenia tułowia. Powtarzaj wdechy jednocześnie ze skłonem rytmicznie i lekko.
    
5. "Obejmij ramiona" – 300 do 500 wdechów
   
   Unieś ramiona do pozycji barków i zegnij je w łokciach. Skręć dłonie do siebie i ustaw je przed piersią. Wyrzucaj ręce jedna naprzeciw drugiej, tak by lewa obejmowała prawe ramię, a prawa lądowała pod prawą pachą. Wraz z wyrzutem rąk, w chwili gdy łączą się ze sobą najściślej, wykonaj krótki głośny wdech.
    
6. "Duże wahadło" – 200 wdechów
   
   Ćwiczenie to łączy w sobie elementy „ pompy” i „obejmij ramiona”. Skłon w przód, ręce wyciągnięte ku ziemi – wdech. Wyprost, ręce obejmują ramiona – również wdech.